بلبرینگ های خود تنظیم (self-aligning bearing) یکی از انواع بلبرینگ ها هستند. این نوع بلبرینگ دو ردیف ساچمه به همراه رینگ خارجی با پروفیل مقعر مانند دارد.
تحمل ناهمراستایی محورها در بیرینگ های خود تنظیم
بارزترین ویژگی این بیرینگ ها، عدم حساسیت آن ها به ناهمراستایی محور شافت و نشیمنگاه بیرینگ است.
ناهمراستایی بین شافت و نشیمنگاه بیرینگ (انحراف زاویه ای) به دلایل مختلفی ممکن است رخ دهد.
برای مثال اگر شافت تحت بارگذاری، دچار خمش شود و یا زمانی که شافت توسط بیرینگ هایی با هوزینگ های جداگانه که در فاصله دور از هم هستند، نگه داشته شود، ناهمراستایی رخ می دهد.
بیرینگ های به اصطلاح سخت (rigid) مانند بلبرینگ های شیار عمیق یا رولربیرینگ های استوانه ای قادر به تحمل این انحراف زاویه ای نیستند و یا تنها مقدار بسیار ناچیزی از این انحراف را می توانند تحمل کنند.
در بلبرینگ های خود تنظیم مرکز انحنای مسیر رینگ خارجی بر محور هوزینگ منطبق است.
بنابراین محور رینگ داخلی، ساچمه ها و قفسه می توانند نسبت به مرکز بیرینگ منحرف شوند.
توانایی این انحراف در بارگذاری ها معمولا بین ۰٫۰۷ تا ۰٫۱۲ رادیان است. گرچه این موضوع به طور کلی وابسته به ساختار بیرینگ و شافت و شرایط حاکم بر سیستم است.
انواع بلبرینگ های خود تنظیم
بلبرینگ باز با طرح پایه
بلبرینگ باز با رینگ داخلی بیرون زده
بلبرینگ آب بندی شده
این نوع بلبرینگ قادر به تحمل بار شعاعی است. اما برای تحمل بار محوری، بارهای ترکیبی و هم چنین گشتاور مناسب نیست و توصیه نمی شود.
از دیگر ویژگی های بیرینگ های خود تنظیم اصطکاک کم تر آن ها نسبت به سایر انواع بیرینگ است و به همین دلیل عملکرد آن ها از نظر تولید گرمای کم تر و دمای پایین تر مطلوب است.
بنابراین امکان استفاده از این بیرینگ ها در سرعت های زیاد وجود دارد.
